Πρόκειται για μια σουρεαλιστική κινηματογραφική απόδοση του «Καυγατζή της Βρέστης» του Ζαν Ζενέ. Σε έναν πολύχρωμο οίκο ανοχής, στο λιμάνι της Βρέστης, ο ιδιοκτήτης Νονό έχει ένα πάθος που όλοι γνωρίζουν: παίζει μανιωδώς ζάρια με τους πελάτες του. Αλλά. Όσοι νικούν, κάνουν σεξ με τη γυναίκα του, Λιζιάν. Όσοι χάνουν ικανοποιούν τον ίδιο. Μια μέρα, η Λιζιάν ρίχνει τα χαρτιά στον εραστή της, Ρόμπερτ, και «βλέπει» ότι τον πλημμυρίζει ένα τρομερό πάθος για τον αδερφό του Κερέλ (που στα γαλλικά σημαίνει Καυγάς). Κάποια στιγμή, ο Κερέλ φτάνει στο λιμάνι της Βρέστης και τα δύο αδέρφια κάνουν κάτι ανάμεσα σε αγκαλιά και τσακωμό. Ο Κερέλ ψάχνει κάποιους για να ξεκινήσει εμπόριο ναρκωτικών και ο Ρόμπερτ τον οδηγεί στους σωστούς ανθρώπους. Ένας από τους συνεργάτες του, μια μέρα, θα εκθειάσει τον έρωτα μεταξύ των αντρών και ο Κερέλ θα τον σκοτώσει, χωρίς να το πολυσκεφτεί. Πίσω ξανά στον οίκο ανοχής και ο Κερέλ χάνει στα ζάρια από τον Νονό. Την ίδια στιγμή, ένας φίλος του Κερέλ, ο Γκιλ, ο οποίος του μοιάζει εντυπωσιακά (τον υποδύεται ο ίδιος ηθοποιός, ο αξέχαστος Μπραντ Ντέιβις, πρωταγωνιστής στο Εξπρές του Μεσονυχτίου, 1978), σκοτώνει κάποιον, ο οποίος προσέβαλε τον ανδρισμό του. Ο Γκιλ καταδιώκεται από την αστυνομία και για τα δύο εγκλήματα. Η σχέση ανάμεσα σ’ αυτόν και τον Κερέλ θα γίνει ξάφνου έντονη και παθιασμένη. Και οι δύο θα έρθουν αντιμέτωποι με συναισθήματα που δεν είχαν ποτέ φανταστεί. Ο Φασμπίντερ δεν επιλέγει τυχαία τον Ζαν Ζενέ (1910-1986) για να εμπνευστεί για την ταινία του. Ο Γάλλος συγγραφέας αποτελεί ξεχωριστή περίπτωση δημιουργού. Όντας ομοφυλόφιλος και έχοντας ζήσει στο περιθώριο, έκανε λογοτεχνία τα βιώματά του. Περιέγραφε τους ήρωές του σαν ένα είδος αγίου ή αγγέλου, ενώ περιέβαλε πράξεις "βρόμικες" ή ακραίες με το μανδύα μιας ιερής τελετουργίας. Ο έρωτας, το πάθος, ο θάνατος, η υποταγή που οδηγεί στην εξιλέωση και ο εξευτελισμός που φέρνει την κάθαρση, είναι μερικά από τα θέματα που διατρέχουν τα γραπτά του είτε πρόκειται για μυθιστορήματα ("Η Παναγία των Λουλουδιών", "Το Ημερολόγιο ενός Κλέφτη"), είτε για θεατρικά έργα («Οι Δούλες», «Το Μπαλκόνι»). Ο "Καβγατζής" αποτελεί κινηματογραφική απόδοση (και όχι μεταφορά) του μυθιστορήματος. Σε ένα σκηνικό που αναπαριστά το παλιό λιμάνι και λίγους εσωτερικούς χώρους, οι πρωταγωνιστές της ταινίας θα παίξουν το παιχνίδι της ταπείνωσης, της εξαθλίωσης, του ερωτικού πάθους και του σωματικού ή ψυχικού θανάτου. Η υποβλητική ατμόσφαιρα, η εντύπωση θεατρικού δρώμενου, η ανάγνωση αποσπασμάτων από το βιβλίο, η ποικίλη μουσική (κάπου θα αναγνωρίσετε ένα μοτίβο από τη "Φαίδρα" του Θεοδωράκη) και οι ωμές σκηνές ερωτικών περιπτύξεων μεταξύ αντρών συνθέτουν ένα έργο βάρβαρο και συνάμα γοητευτικό. Έμελλε να γίνει το κύκνειο άσμα του Φασμπίντερ και ταυτόχρονα μια από τις ωραιότερες και πιο προσωπικές του ταινίες.
Δείτε την online ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου