Kavafis is visually compeling but leaves alot to be desired as far as the script is concerned.The story begins with the poet in his deathbed and an eager young researcher by his side trying to write his biography. This is the framing device for the past to unfold in relentless flashbacks most of which are laden with sexual nuances about the poet's homosexuality.
There are many sequences where the poet looks at young men and they look back at him and he looks back at them and they look back at him and so on. The entire film is like a staring down contest with Kavafis scoring very high.Death in Venice comes to mind but in a lot more repressed and a lot less lavish version. The poet barely utters ten words in the entire film and one gets the impression that the impetus behind his exquisite poems was his repressed homosexuality.
Το έργο ανατρέχει στην παιδική ηλικία του Καβάφη και στην ψυχική του ενηλικίωση που τον οδηγεί σε υψηλότερα επίπεδα ποιητικής έκφρασης. Η ζωή στην Αλεξάνδρεια, τα ταξίδια του στην Ελλάδα και στην Κωνσταντινούπολη τον έφεραν κοντά στον πλούσιο αισθησιασμό αρχαίων πολιτισμών και τον οδήγησαν σε μία ζωή γεμάτη πάθη και ερωτικές επιθυμίες.
Ο Καβάφης εξέφρασε με λυρισμό τον κρυφό του έρωτα για νέους άντρες, ξεπερνώντας τη σεμνοτυφία των καιρών του, αλλά παρέμεινε το κύριο στοιχείο μιας ζωής σημαδεμένης από πίκρα και βαθιές απογοητεύσεις. Οι ερωτικές του προτιμήσεις εξιδανικεύονται μέσα από την αγνή κλασική παράδοση και αποτελούν την κινητήρια δύναμη μιας θεσπέσιας ποίησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου