A gay man approaching a mid-life crisis is tired of being different because he is gay. He wants to be normal. Suddenly he is yanked back in time to when he was in high school. But this time, the world is gay and to be straight is considered deviant behavior. Then something else happens. He meets a girl. And suddenly normal becomes ...well almost normal.
Μια ταινία που περιγράφει την πιθανότητα να ήταν ο Κόσμος μας φτιαγμένος ανάποδα: το Νορμάλ είναι να είσαι Γκαίη....και η μη-αποδεκτή μειονότητα είναι οι Στρέητ. Επίσης είναι μια γκαίη εκδοχή τής ταινίας 'Επιστροφή στο Μέλλον Back to the Future' τού 1985 με τον Michael J Fox. Ο κρυφο-γκαίη καθηγητής Μπραντ, μην αντέχοντας άλλη μια ομοφοβική επίθεση τής μάνας του, μεθάει και τρακάρει το αμάξι του. Οταν συνέρχεται, βρίσκεται σε ένα μαγικό κόσμο, όπου όλοι είναι γκαίη και αυτός γίνεται ζευγάρι με τον νεανικό (κρυφό) έρωτά του, τον Ρόλαντ, που είναι ο κούκλος παίδαρος τού σχολείου. Ομως η Μοίρα παίζει παιγχνίδι στον Μπραντ, όταν ξαφνικά γνωρίζει μια νέα κοπέλλα, την Τζούλυ, την οποία και ερωτεύται. Ετσι ο Μπραντ είναι πάλι από την άλλη πλευρά τού φράχτη, αφού στον μαγικό του κόσμο, οι στρέητ σχέσεις δεν είναι αποδεκτές.
Ενα Χρόνο πριν το Straight Story!! ....
Subtitles In Greek and English.
Ενα Μεγάλο Ευχαριστώ στον Yavass για τους Ελληνικούς Υπότιτλους!
Θα πιαστώ ακόμα μια φορά από μια φράση της περιγραφής, λεπτομέρεια μεν, που κάνει την διαφορά όμως. Αν δεχτώ την φράση της περιγραφής “Μια ταινία που περιγράφει την πιθανότητα να ήταν ο Κόσμος μας φτιαγμένος ανάποδα: το Νορμάλ είναι να είσαι Γκαίη…”
ΑπάντησηΔιαγραφήΆρα εγώ δεν είμαι νορμάλ, έτσι όπως είναι ο κόσμος φτιαγμένος! Μπαίνω στην διαδικασία να επισημαίνω αυτές τις λεπτομέρειες, όχι τόσο για τον γκέι κόσμο, ο οποίος βιώνει την φύση του και δεν χρειάζεται καμιά μελέτη για να του αποδείξεις το αυτονόητο, αλλά γι ανθρώπους όπως η κολλητή μου για παράδειγμα, που δέχεται την ομοφυλοφιλία. Το οξύμωρο είναι ότι ενώ δέχεται ότι δεν είναι επιλογή του ατόμου να είναι γκέι, αμφιβάλει για την φυσιολογικότητα της κατάστασης, οπότε κάτι τέτοιες λεπτομέρειες ενισχύουν έστω και υποσυνείδητα την πεποίθηση τους για το μη φυσιολογικό.
Όσο αφορά την ταινία, η αλήθεια είναι ότι γέλασα και μου άρεσε περισσότερο η ελληνική έκδοση “ Straight Story”