Άπαιχτο, αλλά έχω μια διαφωνία και έντονη μάλιστα! Πρόσφατα έκανα σχόλιο στην ταινία Finding Me, που έλεγα ότι θέλουν περισσότερη κατανόηση τα κρυφά άτομα. Διαφωνώ με την φράση του βίντεο “…άπειρο respect στον Γιώργο Μαρίνο, που είναι γκέι, αλλά δεν είναι πούστρα να το κρύβει…”, που μπορεί να στοχοποιεί γενικότερα τους ανθρώπους της τηλεόρασης, δεν παύει όμως κατ’ επέκταση να στοχοποιούνται κι ανώνυμοι. Αφού λοιπόν οι επώνυμοι, θα πει κάποιος, θα έπρεπε να έχουν τα αρχίδια όπως ο Μαρίνος την δεκαετία του ’60, να δηλώσουν ανοιχτά την ομοφυλοφιλία τους, ξεπερνώντας τα στενά όρια της προσωπικής τους ζωής, εκθέτοντας την σεξουαλική φύση τους δημοσίως, ένας απλός ανώνυμος άνθρωπος, θα έπρεπε να το κάνει χωρίς δεύτερη σκέψη κι αν δεν το κάνει, απλά είναι μια κρυφή “πούστρα” κτλ κτλ. Είμαι υπέρ της αποκάλυψης, αλλά να γίνεται όταν το άτομο και ειδικά επιμένω στους νέους, όταν αυτοί νιώσουν ότι είναι δυνατοί να αντιμετωπίσουν τυχών αναποδιές και σιγουρα σε αυτό, μπορούν να βοηθήσουν οι πραγματικοί φίλοι. Το να χαρακτηρίζεις άμεσα η έμμεσα με οποιοδήποτε τρόπο τους ανθρώπους αυτούς, δεν νομίζω να βοηθάει καθόλου!!! Και κλείνω το σχόλιο με τον τρόπο που το έκλεισα και στην ταινία Finding Me, κάθε αποκάλυψη, δεν έχει τα ίδια αποτελέσματα, γι αυτό ας μην κρίνουμε τους κρυφούς, από την δική μας τυχερή (ίσως) αποκάλυψη και αποδοχή από τους δικούς μας! και συμπληρώνω, συμπαράσταση χρειάζονται και κουβέντα για να καταλάβουν και να αποδεχτούν την φύση τους και να διεκδικήσουν αυτό που τους ανήκει από τον κοινωνικό τους περίγυρο, που δεν είναι άλλο από σεβασμό ΚΑΙ όχι επίκριση!!!
Κατά τα άλλα, το κλιπάκι είναι τέλειο, άσχετα αν με χάλασε λιγάκι το συγκεκριμένο σημείο, με τον τρόπο που ειπώθηκε.
Άπαιχτο, αλλά έχω μια διαφωνία και έντονη μάλιστα! Πρόσφατα έκανα σχόλιο στην ταινία Finding Me, που έλεγα ότι θέλουν περισσότερη κατανόηση τα κρυφά άτομα. Διαφωνώ με την φράση του βίντεο “…άπειρο respect στον Γιώργο Μαρίνο, που είναι γκέι, αλλά δεν είναι πούστρα να το κρύβει…”, που μπορεί να στοχοποιεί γενικότερα τους ανθρώπους της τηλεόρασης, δεν παύει όμως κατ’ επέκταση να στοχοποιούνται κι ανώνυμοι. Αφού λοιπόν οι επώνυμοι, θα πει κάποιος, θα έπρεπε να έχουν τα αρχίδια όπως ο Μαρίνος την δεκαετία του ’60, να δηλώσουν ανοιχτά την ομοφυλοφιλία τους, ξεπερνώντας τα στενά όρια της προσωπικής τους ζωής, εκθέτοντας την σεξουαλική φύση τους δημοσίως, ένας απλός ανώνυμος άνθρωπος, θα έπρεπε να το κάνει χωρίς δεύτερη σκέψη κι αν δεν το κάνει, απλά είναι μια κρυφή “πούστρα” κτλ κτλ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι υπέρ της αποκάλυψης, αλλά να γίνεται όταν το άτομο και ειδικά επιμένω στους νέους, όταν αυτοί νιώσουν ότι είναι δυνατοί να αντιμετωπίσουν τυχών αναποδιές και σιγουρα σε αυτό, μπορούν να βοηθήσουν οι πραγματικοί φίλοι. Το να χαρακτηρίζεις άμεσα η έμμεσα με οποιοδήποτε τρόπο τους ανθρώπους αυτούς, δεν νομίζω να βοηθάει καθόλου!!!
Και κλείνω το σχόλιο με τον τρόπο που το έκλεισα και στην ταινία Finding Me, κάθε αποκάλυψη, δεν έχει τα ίδια αποτελέσματα, γι αυτό ας μην κρίνουμε τους κρυφούς, από την δική μας τυχερή (ίσως) αποκάλυψη και αποδοχή από τους δικούς μας! και συμπληρώνω, συμπαράσταση χρειάζονται και κουβέντα για να καταλάβουν και να αποδεχτούν την φύση τους και να διεκδικήσουν αυτό που τους ανήκει από τον κοινωνικό τους περίγυρο, που δεν είναι άλλο από σεβασμό ΚΑΙ όχι επίκριση!!!
Κατά τα άλλα, το κλιπάκι είναι τέλειο, άσχετα αν με χάλασε λιγάκι το συγκεκριμένο σημείο, με τον τρόπο που ειπώθηκε.